GR Derzhavin, "Felitsa": laburpen bat

Sarritan sormen literarioaren lanak, gaur egunetik urrun daudenak eta baita mendeak ere, oso zaila izaten dira irakaskuntza ikasleek ez ezik, baita helduek ere hautematea, ulertzea eta asimilatzea ere. Horregatik, XVIII. Mendearen bigarren erdiko poeta honi buruz hitz egiten ari gara - XIX. Mendearen lehen erdian, Gavriil Romanovich Derzhavin. "Felitsa", artikulu honetan eztabaidatuko den laburpena, egileak eta bere sormen ondarea hobeto ulertzen lagunduko digu.

Iruzkin historikoa: sortzea

Ezinezkoa da lan bati buruzko elkarrizketa bat egitea, Derzhavin berak bere sorrera momentuan zehaztu gabe. "Felitsa" (edukia laburra eta are azterketa - material honen gaia) Gabriel Romanovitxek idatzi zuen Petersburgon 1782an. Kasu honetan, ohiko zeremonia tradizionalaren generoa poetak suntsitu zuen: hiru lasaien krimenaren gainean erabaki zuen eta bere sorreran liburuaren hiztegia konbinatu zuen lasterka eta kontakizuna. Horrez gain, lan satiriko eta laudatory nahasketa baten espazioan ere, ezarritako kanonek kontrajartzen zuten.

Kasualitate egokia

Derzhavin lagunak, lehengo oda entzun zuen, poztu zen pozik, baina poztu zen fedea poztu: lanaren argitalpenak ez zuen ezer espero, Kristoren nobleen nobleen aurkako erasoak argi eta garbi irakurtzen baitzituen. Hala eta guztiz ere, patua bera zirudien antolatu dena, lanak ez zituela betiko Derzhavin mahaiaren kaxan. Urte bat geroago, oda poeta Osip Kozodavlevera iritsi zen, harengana, literaturako maitalea II. Shuvalovek poema hauek irakurtzen zituen afari batean jaunen konpainiaren aurrean, horien artean Príncipe Potemkin izan zen, aurpegi ilun bat barregarri. Printzeak bere lana ukitzen ez duela pentsatzen du eta ez du zerikusirik berarekin zerikusirik, horregatik Gabriel Romanovitxek erliebea isuri dezake.

Catherine II.aren erreakzioa

Zer deritzozu Derzhavin poeta txikiagorik espero gehiago? "Felitsa" laburpen labur bat azalduko da laster, Errusiako Akademiako presidenteak, E. Dashkova, eta, 1783an, "Errusiako Loversen Hizkuntzaren Lankide" aldizkariko aldizkari batean argitaratu zen anonimoki. Dashkovak enperatrizaren poema aurkeztu zuen; Catherine iluntasunera joan zen bizitzera, eta lanaren egilea oso interesatua zen. Ondorioz, Derzhavinek 500 urrezko errublo eta urrezko hautsez betetako gutun-azal bat jaso zuen Empress-ekin. Handik gutxira, Gabriel Romanovitx epaitegian sartu zen eta tsarina irabazi zuen. Horrela, Derhavinek literatur ospea irabazi zuen oda sortu zen. "Felitsa", bere eduki laburrak interesgarriak diren galderei erantzunez, berrikuntzaren lana da. Pentsamenduaren eta forma kualitatiboen artean desberdina zen aurretik.

G. Derzhavin, "Felitsa": estrofasen laburpena. hasita

Oda 25 ahapaldi ditu. Hasierakoa tradizionalki klasikoa da: aurreneko garaietan irudi solemne eta altxatua ateratzen da. Catherine Kirghiz-Kaisatsky Tsarevna deitzen zaio, orduan, poetak berak izan zituen herriak Orenburgeko probintzian, Hego Afrikako hordearen lurrak hasi ziren enperadorearen menpe. Horrez gain, Tsarevich Chlora-ko maitagarrien ipuin bat aipatzen da. 1781. urtean Katherinak berak idatzitako eta inprimaturiko koloreko orrialde eta koloretsu bat, Alexander Pavlovitx enperadorea (Alexander I izenez ezaguna) izan zen. Chlor, Khanengatik abducted, Kiev printze printzearen semea zen. Mutila, mutikoaren gaitasunak probatu nahirik, heriotzara bidali zuen, arantza gabe arrosa bat eskatzeko. Kloroak Felisaren laguntzarekin lagundu zuen, Khanen alabaren alaba, atsegingarri eta alaia, Rassudok izeneko bere laguntzailea eman ziona. Mutikoa tentazioa zen: Murza Lentiag-ek bide hura bota nahi izan zuen, baina Chloru Arrazoiak beti lagundu zuen. Azkenean, komandanteek mendi harritsuetara iritsi ziren, arantzarik gabeko arrosak hazi ziren, eta ondorioz, bertutea zen. Ondorioz, Chlor arrakastaz atera eta aitarengana itzuli zen, Kiev tsarrera. Gorrotoa da oda guztia hari gorri batekin pasatzen duen bertutearen gaia. Felice enperadoreak berak izendatu du Bless, arrakasta eta zoriontasunaren jainkosa erromatarren omenez.

Odearen zati nagusia. Monarkia irudia

Zer deritzozu Derzhavinek bere sorreran? Felitsa (laburpena lanaren esanahia ulertu nahi duen edonork lagunduko du) kontrastatuta dago, ez bakarrik bere auzitegira eta gutxi gorabehera, baizik eta egileak berak ere bere kritikoki aztertzen duen pertsonari. Beraz, Catherine poesiatzen du bere literatur erretratua akats gabekoa dela. Bere barne-mundu moral eta psikologiko perfektua ohiturak, ekintzen deskribapena, aginduak eta ekintzak agerian jartzen ditu. Empressek isiltasunean ibiltzea maite du, besterik gabe frills gabe jan eta asko irakurri eta idatzi. Pieza deskribatzailea eta itxura irudia aldarte orokorrarekin konpentsatzen dira, monarkia ilustratuaren ezaugarri erretratuen inpresioa: aparailua, demokratikoa, itxurazkoa, sinplea, atsegina, adimentsua eta talentua da egoera-jardueraren esparruan.

Antítesis "enperatriza - nobleak"

Nork, ordea, Derzhavin kontrastatu zentzu guztietan? "Felitsa" (argi eta garbi ulertzen da argi eta garbi) deskribatzen gaitu "I" zaharkitua; Haren atzean, gutxi gorabehera, gorteko baten irudi kolektiboa dago, eta, funtsean, erreginaren hurbileneko kide guztien ezaugarri guztiak biltzen ditu. Hau eta aipatutako Prince Grigory Potemkin, zeinen erretratua ikus daiteke behean, eta Catherine-ren gogokoenak, Grigory eta Alexei Orlov-ek, protagonistek, zaldunek eta lasterketek, Peter Panin-eko lehen ministroa, lehenik eta behin, ehiztaria eta funtzionario publikoa, Alexander Vyazemsky Fiskal Nagusia, Nork irakurtzen ditu bereziki ipuin herrikoia eta beste asko. Eta nor Derzhavin berak berak kontatu? "Felitsa" (odesen analisia, eduki laburrak eta analisiak egiten laguntzen du) autoreak bere nortasuna ez du alborarik gabe jartzen, eta, beraz, konpainiaren handitasunarekin lotzen du. Horregatik, Gavriil Romanovich estatubatuar bihurtu da. Alabaina, horrekin batera, bere bekatuak, ahulguneak eta bizioak modu objektiboan aitortu zezakeen eta, poetaen oharpen pertsonalaren arabera, "ergelkeria". Derzhavinek ez ditu epailearen funtzionarioen eta senar nobleen giza grinak salatu: ulertzen du, horietako askok bereziki, egoera errusiarraren onerako eta bere oparotasunagatik mesederako adimen eta talentu bikain baten aurka.

Iraganeko kritika satirikoa

Hala ere, Derzhavin ez da beti gaizki. "Felitsa", artikulu honetan aurkezten zen ideia nagusiaren deskribapen laburra ere irakurlearen lerro bat aurkezten du, hau da Anna Iannovnaren erregealdiaren deskribapena. Hemen poetak ez du ezkutatzen bere lehengo printze zaharraren ezkontzarako matxinada baten ondoren, M. Golitsyn erreginaren kapritxoa nano itsusiar zaharrean, hain zuzen ere. Derzhavinen arabera, Errusiako familia nobleen ordezkariek beste batzuk zeuden: A. Apraksin eta N. N. Volkonsky kondea. Oda G.R. Derzhavin "Felitsa", bere eduki laburrak aukera ematen dio eskala handiko ideia eskertzen digu, besteak beste, norberaren duintasun eta ohore pertsonalaren babesaren giza eskubideen ezeztapena baieztatzen du. Kategoria hauen porrotak Gabriel Romanovitxek pentsatu zuen bekatu handia dela eta, beraz, irakurleak eta enperadorea errespetatu ditzaten. Horretarako, Catherine legeak bete behar ditu, bere nagusitasunaren bermatzaileak izan behar du, "ahula" eta "miserable" babestea, ikuskizun errukia babestea.

Azken lerroak

Azkenean, O. Derzhavin-en "Felitsa" -ren originaltasun artistikoa, goian aipaturiko xehetasunez laburbiltzen dena, lanaren azken ahapaldietan agertzen da. Hemen, enperadoreak eta bere gobernuak goraipatzen dute muga berrira: egileak "profeta handiak" eta "eskumen zerukoak" galdetzen dio, Catherine salbatu eta bere gaixotasuna eta gaizkia salbatzeko.

Nahiz eta amaiera berriro ere irakurlea klasizismoaren eta odes kanonikoen artean sartu, berriz, gainerako edukiekin batera, esanahi berri eta berpiztu bat dagoela dirudi. Gora hemen ez da zuzendaritza, tradizio eta konbentzioen omenaldi bakarra, baizik eta egilearen arimaren benetako bultzada, oraindik ere sinesten baitzuen harengan sortutako Catherine irudian. Belinsky kritikari ospetsuak XVIII. Mendeko poesia errusiarraren "sorkuntza onenetariko bat" deitu zuen.